از آنجایی که حفظ ایمنی و کیفیت راه از مهمترین فاکتور ها در ساخت و طراحی روسازی جاده است، استفاده از آسفالت متخلخل بهعنوان مدلی از روسازی هدایت کننده آب این امکان را می دهد تا در شرایط بارندگی، ایمنی جاده حفظ شود و خطرات ناشی از شرایط نامناسب جوی تا حدود زیادی کاهش یابد. با توجه به مدل ساخت روسازی آسفالت متخلخل، توجه به کیفیت و دوام آن از مسائل مهم در طراحی این نوع از مخلوط های آسفالتی است. کارشناسان و محققین، بکارگیری مصالح نوین و افزودنیها را جهت بهبود علمکرد آسفالت متخلخل پیشنهاد نموده اند. یکی از این مصالح که در ساخت آسفالتهای گرم متداول مورد توجه قرار گرفته است، ضایعاتی به نام سرباره فولاد بوده که نتیجه مثبت آن در عملکرد مخلوط آسفالت گرم مشخص شده است. در این تحقیق جهت بررسی دقیقتر، استفاده از ریزدانههای سرباره به عنوان فیلر در آسفالت متخلخل با ریزدانههای سنگ کوهی مقایسه شده است. نتایج حاصل از انجام آزمایشات عملکردی نظیر کانتابرو و حساسیات رطوبتی (لاتمن) مشخص نمود که بکارگیری سرباره فولاد بعنوان فیلر نهتنها بهبودی در عملکرد مخلوط آسفالت متخلخل را بههمراه نداشته است بلکه کاهش خواص عملکردی را نیز منتج شده است. همچنین در این پژوهش ضمن بررسی دلایل نتایج کسب شده پیشنهادهایی جهت بهبود عملکرد آسفالت متخلخل سرباره ای ارائه شده است.