استادیار، دانشکده عمران، آب و محیط‌زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
10.22034/road.2021.315412.2001
چکیده
توسعه شهرها و نیاز به جابه‌جایی از طرفی و تمایل به استفاده از خودروی شخصی از طرف دیگر باعث افزایش تراکم در سطح معابر شهری می‌شود. در کنار سیاست‌های مختلف حمل و نقلی، افزایش تمایل افراد به استفاده از سیستم حمل و نقل همگانی می‌تواند موثر باشد که در این راستا با شناسایی عوامل مؤثر بر رضایت افراد از حمل‌و‌نقل همگانی، می‌توان به وفاداری استفاده‌کنندگان فعلی و تبدیل استفاده‌کنندگان بالقوه به بالفعل کمک‌نمود. در این پژوهش عوامل مؤثر بر رضایت افراد از حمل‌و‌نقل همگانی شهر تهران با استفاده از نظریه تمایل رفتاری مدلسازی و ارزیابی شده است. براساس این نظریه، رضایت افراد تحت تأثیر دو عامل ارزش درک شده و کیفیت خدمت‌دهی است. نتایج پرداخت مدل معادلات ساختاری با استفاده از 257 داده گردآوری‌شده، بیانگر تأثیر مستقیم و معنی‌دار هر دو متغیر یادشده هم در مترو و هم در اتوبوس تندرو است. همچنین نتایج بیانگر آن است که در مترو، کیفیت خدمت‌دهی نسبت به ارزش درک شده، تأثیر بیشتری بر رضایت دارد. این امر در اتوبوس تندرو برعکس است. همچنین برای هر دو شیوه سفر، کیفیت خدمت‌دهی از دو متغیر نهان خدمت‌دهی اصلی و محیط فیزیکی تشکیل شده است. در مدل پرداخت‌شده برای مترو، کیفیت خدمت‌دهی از خدمت‌دهی اصلی (نسبت به محیط فیزیکی) بیشتر تأثیر می‌پذیرد. در حالی که در اتوبوس تندرو، تأثیر این دو متغیر تقریباً به یک میزان است.
ماهپور, علیرضا. (1400). مدلسازی و ارزیابی عوامل موثر بر رضایت کاربران سیستم حمل و نقل همگانی: مطالعه موردی مترو و اتوبوس تندرو شهر تهران. جاده, 29(109), 171-187. doi: 10.22034/road.2021.315412.2001
MLA
علیرضا ماهپور. "مدلسازی و ارزیابی عوامل موثر بر رضایت کاربران سیستم حمل و نقل همگانی: مطالعه موردی مترو و اتوبوس تندرو شهر تهران". جاده, 29, 109, 1400, 171-187. doi: 10.22034/road.2021.315412.2001
HARVARD
ماهپور, علیرضا. (1400). 'مدلسازی و ارزیابی عوامل موثر بر رضایت کاربران سیستم حمل و نقل همگانی: مطالعه موردی مترو و اتوبوس تندرو شهر تهران', جاده, 29(109), pp. 171-187. doi: 10.22034/road.2021.315412.2001
VANCOUVER
ماهپور, علیرضا. مدلسازی و ارزیابی عوامل موثر بر رضایت کاربران سیستم حمل و نقل همگانی: مطالعه موردی مترو و اتوبوس تندرو شهر تهران. جاده, 1400; 29(109): 171-187. doi: 10.22034/road.2021.315412.2001
)