گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده
تثبیت خاک روشی است که در راهسازی به منظور بهبود توانایی باربری مصالح بکار میرود. از سوی دیگر، حجم روز افزون مواد و زباله های شهری به ویژه نخالههای حاصل از تخریب ساختمان ها و بافتهای فرسوده شهری مشکلات فراوانی را در شهرهای بزرگ به وجود آوردهاندهمچون مساله زیست محیطی که در اثر دفع غیر اصولی و غیر فنی این مصالح پدید آمده است. نخالههای ساختمانی شهرهای بزرگ نشان میدهد که آجر و بتن دو ماده اصلی تشکیل دهنده آنها هستند. در این تحقیق، تاثیر سنگدانه آجر رسی بر روی میزان توانایی باربری خاک رسی بمنظور کاربرد در لایه های روسازی بررسی گردید. بدین منظور، سنگدانه آجر رسی با درصد های (5، 10، 15 و 30) با خاک رس مخلوط شد. همچنین برای بررسی رفتاری ژئوتکنیکی مصالح مخلوط از آزمون های آزمایشگاهی تک محوری، نسبت باربری کالیفرنیا (CBR) و برش مستقیم در دو حالت خشک و اشباع و نفوذپذیری در ارتفاع متغیر براساس استاندارد ASTM بهره گرفته شد. در حالت اشباع میزان درصد تورم در نمونههای مخلوط اندازهگیری شد. نتایج حاصل ازمطالعه نشان می-دهد که افزودن سنگدانههای آجر رسی به خاک رسی به طور محدود سبب تغییر ساختار و بافت نمونه ها از حالت ریزدانه به سمت درشت دانه شده است. به موجب آن، با حضور 30 درصد سنگدانه آجری در خاک رس، افزایش میزان توانایی باربری، کاهش میزان تورم و افزایش نفوذپذیری بوقوع پیوسته است. همچنین، با توجه به نتایج امکان کاربرد مصالح مخلوط در لایه های روسازی خاک بستر و زیراساس فراهم شده است.