بررسی کارآمدی طرح‌های ترافیکی اعمال‌شده با استفاده از شبکه عصبی در محیط GIS (مطالعه موردی شهرستان سنندج)

شهرها برای جوابگویی به تقاضای فزاینده ترافیک خودروی شخصی، ترافیک تجاری، حمل‌ونقل عمومی و دسترسی به کاربری‌های اطراف و همچنین پارکینگ سیستم مدیریت ترافیک شهری نیازمند بهره‌گیری از سیاست‌های کنترل ترافیک می‌باشد، ارائه طرح‌ها و سیاست‌هایی نظیر یک‌طرفه کردن معابر، طرح زوج و فرد، ازجمله سیاست‌هایی است که در راستای مدیریت تقاضای سفرهای شهری توسط مدیریت شهری اعمال می‌شود. شهر سنندج به دلیل تراکم بالای ترافیک در بخش مرکزی خود اقدام به تدوین و اعمال سیاست‌های ترافیکی مختلفی نموده است؛ تحقیق حاضر نیز ارزیابی میزان تأثیرگذاری اعمال سیاست‌های فوق در ابعاد مختلفی نظیر کاهش ترافیک، کاهش تصادفات، طول و زمان سفر و همچنین میزان مصرف انرژی می‌باشد. تحقیق حاضر ازنظر نوع و ماهیت درو ازنظر روش‌شناسی نیز در حوزه تحقیقات توصیفی_تحلیلی قرار دارد. جامعه‌ی آمار تحقیق را میزان تصادفات و حجم ترافیک معابر دارای سیاست ترافیکی تشکیل می‌دهند. بخشی از آمار و اطلاعات موردنیاز از پلیس راهنمایی و رانندگی شهرستان سنندج و شهرداری این شهر اخذ گردید بخش دیگری نیز از طریق برداشت‌های میدانی انجام پذیرفت. در تجزیه‌وتحلیل اطلاعات نیز از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و مدل تحلیل شبکه عصبی بهره گرفته شد. نتایج نشان می‌دهد اعمال سیاست‌های ترافیکی سبب افزایش 6250 متری طول مسیر طی شده و همچنین افزایش 0.5 لیتری مصرف بنزین خودروها در بخش مرکزی شهر سنندج گردیده است. نتایج همچنین نشان می‌دهد علی‌رغم تأثیرگذاری سیاست‌های اعمال‌شده ترافیکی بر حجم ترافیک اما به دلیل افزایش ضریب خودروی شخصی این تأثیرگذاری بسیار ناچیز جلو می‌نمایدبنابراین بیشترین تأثیر اعمال سیاست‌های ترافیکی روان‌سازی ترافیک در بخش مرکزی شهر سنندج می‌باشد.