2
کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده
حملونقل و بخصوص حملونقل جادهای از ارکان اصلی توسعه کشور محسوب میشود. بر این اساس، تحقیق حاضر به ارزیابی وضعیت و جایگاه استانهای ایران از منظر شاخصهای توسعه حملونقل جادهای پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی باهدف کاربردی میباشد. جامعه آماری تحقیق 31 استان ایران در سال 1395 است. در این تحقیق با توجه به دادههای موجود از 24 شاخص توسعه حملونقل جادهای در قالب چهار مؤلفه فنی و زیربنایی، حملونقل مسافر و کالا، ایمنی و ترافیک و حملونقل هوشمند استفادهشده است. جهت اختصاص اوزان به هر یک از شاخصها از روش آنتروپی شانون استفاده شد، سپس از مدل ویکور برای رتبهبندی استانها و ارزیابی وضعیت و جایگاه آنها استفاده گردید. نتایج حاصل حاکی از آن است که استانهای تهران، البرز، قزوین و همدان به ترتیب در رتبههای اول برخورداری و استانهای کرمان، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان در جایگاههای آخر برخورداری از شاخصهای توسعه حملونقل جادهای قرار دارند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از وجود ارتباط مثبت میان جمعیت با برخورداری استانها و ارتباط منفی میان مساحت و فاصله از مرکز سیاسی کشور (تهران) با برخورداری استانها از شاخصهای توسعه حملونقل جادهای میباشد.