مقایسه و ارزیابی مدل‌‌‌های احتمالی آرایش رفتار الاستیک خطی و غیرخطی مصالح در قشرهای روسازی آسفالتی به روش مکانیستیک-‌تجربی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار. عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

2 فارغ التحصیل مقطع کارشناس ارشد مهندسی راه و ترابری. نویسنده

چکیده

تاکنون مدل رفتاری ثابتی طراحی نشده که توانایی توصیف کامل رفتار پیچیده مصالح، نظیرمصالح سنگی را در تمامی شرایط دارا باشد. لایه‌های روسازی‌های معمولاً به دلیل ملاحظات اقتصادی از جنس‌های و ضخامت‌های متفاوتی ساخته می‌شوند. در این مقاله به منظور بررسی تأثیرگذاری رفتار مصالح لایه‌ها بر عمر روسازی‌های آسفالتی، 6 مدل روسازی با آرایش رفتاری متفاوت مدل1، بستر و زیراساس الاستیک خطی، مدل2، اساس و بستر خطی ، مدل3 اساس و زیراساس خطی ، مدل4 اساس و زیراساس غیرخطی ، مدل5 بستر و زیراساس غیرخطی و اساس خطی، در مدل6 بستر و اساس غیرخطی و زیراساس خطی با نرم‌افزار Kenlayer طراحی شده است. رفتار لایه آسفالتی، ویسکوالاستیک است. به منظور بهره‌مندی از شرایط اقتصادی در اجراء، 2 نوع مصالح درشت‌دانه/ ریزدانه و تغییر ضخامت لایه‌ها بررسی شده است. بهترین در محدوده‌ عمر 12- 25 سال مربوط به مدل 3و5و6 با عمرهای 18و19و24و29 و بدترین مدل 1و6،4،2 ( ریزدانه ) با عمرهای 5و6و7 است. بنابر نوع آرایش رفتار مصالح و ضخامت لایه‌ها، عامل مخرب روسازی بین دو نسبت آسیب با معیار کرنش کششی افقی زیرلایه آسفالت و کرنش فشاری قائم بالای خاک بستر متغیر است. تغییر ضخامت لایه ها سبب ایجاد نتایج متفاوتی شده است. با افزایش ضخامت لایه زیراساس و کاهش ضخامت لایه اساس در مدل1 و 2 به ترتیب 3 و 11 سال افزایش عمر حاصل شده است که می توان طرح را از لحاظ هزینه نیز بهبود داد ‌ در مدل‌های3و5و6، هر 2 حالت افزایش و کاهش عمر را نشان میدهد. در 4 تأثیر محسوسی ایجاد نشده است.

کلیدواژه‌ها