TY - JOUR ID - 103513 TI - بررسی روش‌های جدید تعیین سطح آستانه مقاومت لغزشی و مقایسه با روش‌های تک نقطه‌ای و مدل NUS JO - جاده JA - ROAD LA - fa SN - 1735-062X AU - سلیمانی کرمانی, محمد رضا AD - استادیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی‌، تهران، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 28 IS - 102 SP - 17 EP - 40 KW - سطح آستانه KW - آستانه مقاومت لغزشی KW - تصادفات KW - شاخص اصطکاک بین المللی DO - N2 - سطح آستانه مقاومت لغزشی(TL)­ فرایندی است که به طور گسترده در مدیریت روسازی بکار می­رود تا حداقل مقاومت لغزشی اندازه­گیری شده را به طور استاندارد به عنوان آستانه برای فعال سازی تعمیر و نگهداری هر بخش از روسازی که دارای مقاومت لغزشی کمتری نسبت به این آستانه باشد، جهت ایمنی رانندگی در سطح مرطوب و خطرناک را تعیین نماید. روش­های مختلفی جهت تعیین سطح آستانه مقاومت لغزشی در کشورهای مختلف (بسته به شرایط اقلیمی آنها) به کار گرفته می­شود. تعیین دقیق آستانه مقاومت لغزشی دارای اهمیت فراوان است و همچنین اجرای به موقع آن باعث جلوگیری بسیاری از تصادفات می­گردد. تا­کنون روش­های تک نقطه ای مختلفی جهت تعیین آستانه مقاومت لغزشی در کشورهای مختلف دنیا مورد استفاده قرار گرفته است از جمله: روش سه نقطه روی منحنی، روش کل کشوری، گروه­بندی نمودار درختی و سلسله مراتبی و... از آنجایی که اندازه­گیری تک نقطه­ای مقاومت لغزشی برای نشان­دادن عملکرد مقاومت لغزشی در یک سطح روسازی دقیق نیست. لذا، این محدودیت عمده مدل­های تک نقطه­ای را می­­توان با استفاده از مدل­های مقاومت لغزشی دو پارامتری یعنی مدل مقاومت لغزشی Penn State و مدل شاخص اصطکاک بین المللی­PIARC(IFI)­، مدل کل کشوری CRR-SN برطرف کرد. مدلNUS  یکی از آخرین مدل­هایی است که بطور دقیق تر جهت تعیین آستانه  استفاده شده و به کارگیری هریک از انها در این مقاله مورد تجزیه و تحلیل قرار می­گیرد. UR - https://road.bhrc.ac.ir/article_103513.html L1 - https://road.bhrc.ac.ir/article_103513_7d35856ed569f738c85322fd75598c5c.pdf ER -