توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی در دسترسی شهروندان به خدمات شهری می تواند موثر واقع گردد. توسعه حمل و نقل محور می تواند باعث افزایش پیاده روی ساکنان و ارتقای استفاده بیشتر از حمل و نقل عمومی شود. همچنین موجب کاهش تعداد و طول سفرها با خودرو شخصی شود و به ایجاد سرزندگی در شهرها کمک شایانی کند. هدف از پژوهش حاضر فرا تحلیلی بر پژوهش های توسعه حمل و نقل محور در کشور می باشد. بنابراین در راستای نیل به هدف فوق از روش فرا تحلیل یا تحلیل محتوا بهره گرفته شده است . قلمرو پژوهش کنونی، پژوهش های تدوین شده در قالب مقالات علمی - پژوهشی در حوزه توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی در کشور ایران است که در پایگاه مختلف دسترسی به مقالات علمی و پژوهشی نمایه شده اند و مستقیماً به موضوع یادشده پرداخته اند.بیشترین تعداد پژوهش های صورت گرفته در استان های تهران،تبریز، شیراز،سنندج،کرمان و بجنورد هستند. از میان پژوهش های تدوین شده 68 درصد کاربردی ، 31 درصد توسعه ای بوده و در این میان پژوهش بنیادی انجام نگرفته است و اکثر این پژوهش ها از نظر فنون گردآوری داده اسنادی – کتابخانه ای و مصاحبه و مشاهده بوده اند.
)