امروزه حملونقل با کلیه جنبههای زندگی شهری در ارتباط هست. بنابراین برای نیل به اهداف توسعه پایدار شهری بایستی رابطه حملونقل و کاربری اراضی شهری بهموازات هم موردبررسی قرار گیرد. مکان گزینی نامناسب کاربریهای شهری ازجمله کاربریهای خدماتی، تجاری واداری، تجاری پر تقاضا تأثیرات نامطلوبی در ترافیک و حملونقل شهری به همراه خواهد داشت. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی موضوع تأثیر کاربری اراضی و حملونقل شهری با رویکرد پایدار را در مناطق شهری ارومیه موردبررسی قرار داده است. دادههای موردنیاز از طریق اسنادی و کتابخانهای جمعآوریشده است. بررسی شاخصهای مهمی همچون نسبت کاربریهای خالص به ناخالص، حجم خودروها، سفرهای تولیدشده توسط کاربریهای عمومی مستقر در مناطق و معیارهای آلودگی نشان میدهد که رابطه نامناسبی بین کاربری اراضی و حملونقل شهری وجود داشته و برخی از مناطق با تمرکز و تراکم شدید کاربریهای جاذب سفر روبرو هستند. بطوریکه منطقه چهار شهری با مساحت کمتر از سایر مناطق از کاربری خالص بیشتر و ناخالص کمتری برخوردار بوده و بهتبع آن سفرهای درونشهری به مقصد این منطقه، حجم خودرو و میزان مصرف بنزین نسبت به مساحت آن بیشتر از سایر مناطق هستند. بر این اساس ترافیک و ازدحام خودرو در این منطقه نسبت به سایر مناطق بیشتر است. ضرورت دارد با برنامهریزی مناسب و با در نظر گرفتن مقررات منطقه بندی و انتقال کاربری شلوغ و پرترافیک به مناطق دیگر زمینه ایجاد تعادل در استقرار کاربریها و تحقق حملونقل پایدار شهری فراهم شود.