ارزیابی کارایی خطوط اتوبوسرانی از دید استفاده‌کننده و گرداننده در شهر اصفهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران

2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

3 دانشکده عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران

10.22034/road.2024.412324.2193

چکیده

شهر اصفهان در دهه‌های اخیر درگیر مشکلات ترافیکی در حمل‌ونقل درون شهری است. با مطالعه دقیق سیستم اتوبوسرانی این شهر به عنوان یکی از کاراترین وسایل حمل‌ونقل عمومی می‌توان به بهبود عملکرد این سامانه کمک نموده و علاوه بر حل مشکلات حمل‌ونقل، زمینه رضایت شهروندان را فراهم نمود. نوشتار حاضر با توجه به جایگاه ویژه توسعه حمل‌ونقل عمومی، به ارزیابی کارایی خطوط اتوبوسرانی در شهر اصفهان با استفاده از روش تحلیل‌ سلسله مراتبی(AHP) پرداخته است؛ از این رو با مرور پیشینه تحقیق، معیارهای تأثیرگذار در ارزیابی کارایی خطوط اتوبوسرانی مشخص و فهرستی از معیارها و زیرمعیارهای مؤثر شناسایی گردید. هدف مطالعه ارزیابی کارایی خطوط اتوبوسرانی اصفهان از دو دیدگاه استفاده‌کننده و گرداننده است؛ به همین جهت ارزیابی کارایی طی دو فرایند جداگانه انجام گرفته است. داده‌های جمع-آوری شده پیرامون معیارها وارد نرم‌افزار Expert Choice شده و وزن نهایی هر یک از معیارها مشخص گردیده که طبق آن از بین ۷ معیار ارزیابی کارایی از دید کاربر، زمان‌انتظار مسافر با 309/0 بیشترین و رفتار‌راننده با 036/0کمترین اهمیت را نسبت به سایر معیارها در کارایی خطوط ایفا می‌کنند. همچنین از بین ۳ معیار ارزیابی کارایی از دید گرداننده، معیار اقتصادی با 683/0 بیشترین و معیار اثربخشی با 117/0 کمترین اهمیت را نسبت به سایر معیارها در کارایی خطوط ایفا می‌کنند. در‌نهایت از دید کاربران، خط ۳۴ با 203/0 امتیاز بیشترین کارایی و خط ۳۱ با 109/0 امتیاز خط پایین‌ترین کارایی و از دید گردانندگان، خط ۱ با 263/0 امتیاز بیشترین کارایی و خط 20 با 074/0 امتیاز پایین‌ترین کارایی را داراست.

کلیدواژه‌ها