2
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملایر، ایران
10.22034/road.2022.323689.2016
چکیده
بهسازی خاک به روش تزریق دوغاب سیمان یکی از روشهای اصلاح خواص محل اجرای پروژههای عمرانی یا سازههای موجود است. برای بهبود چنین شرایطی، تعدادی از تکنیکهای تثبیت برای استفاده در دسترس هستند، از جمله راه های تثبیت خاک تراکم، تحکیم، تثبیت مکانیکی و تزریق سیمان به خاک است. تزریق، اغلب با پر کردن حفرهها و شکستگیهای درون زمین توسط دوغاب یا ملات سیمانی انجام میشود. باوجود اصول تقریباً مشابه، روشهای تزریق دارای تجهیزات و فرآیندهای اجرایی متفاوت هستند. هر یک ازاینروشها از ویژگیهای و مزیتهای مختص به خود بهره میبرند به دلیل ظرفیت باربری نامطلوب، انقباض، متورم شدن، نشست و دوام میتوان از یکی روشهای مذکور استفاده شود. در این پژوهش مروری بر روش های بهساری خاک های آبرفتی با استفاده از روش تزریق سیمان پرداخته شده است. پس از بررسی نتایج حاصل از این پژوهش میتوان دریافت سه فاکتور اصلی درصد سیمان، مدتزمان گیرش (سن نمونه) و درصد خاکهای درشتدانه نقش بسیار مؤثر و کنترلکننده در مقاومت نمونههای خاک - سیمان داشته است، اما تأثیر سه عامل مذکور در افزایش مقاومتی یکسان نیست نتایج حاصل از چنین آزمایشها میتواند پایهای برای کنترل کیفی تزریقهای سیمانی در محیطهای متخلخل، بهویژه در رسوبات آبرفتی درشتدانه و نیز سنگهای درزهدار و خردشده مورداستفاده قرار گیرد. مقاومت رسوبات آبرفتی درشتدانه با پتانسیل ریزش را میتوان، در زمان حفر تونل و یا پس از آن، با افزودن حداقل مقدار درصد سیمان تزریقی به مقاومت مطلوب و یا به مقاومت طراحی رساند که ازنظر توجیه فنی و اقتصادی پروژههای تزریق حائز اهمیت است.