ارزیابی توسعه پایدار ایستگاه راه آهن تهران با رویکرد توسعه حمل و نقل محور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مدیریت سیستم، دانشکده مدیریت، دانشگاه جامع امام‌حسین، تهران، ایران

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین توسعه ایستگاه راه آهن تهران با رویکرد توسعه حمل و نقل محور به عنوان رویکردی نوین در توسعه شهری و اهداف توسعه اقتصادی است. این تحقیق یک پژوهش کاربردی از جنس تحقیقات توصیفی و داده‌های آن کمی است. جامعه آماری این پژوهش 158 نفر بوده که بر اساس فرمول کوکران 112 نفر از آنها به عنوان نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‏های استاندارد استفاده گردیده که توسعه حمل و نقل محور و اهداف توسعه اقتصادی را تحت پوشش قرار داده است. جهت آزمون فرضیه‏ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری و ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد بین توسعه ایستگاه راه آهن تهران مبتنی بر رویکرد توسعه حمل و نقل محور و افزایش اشتغال، توسعه حمل و نقل، افزایش عدالت اجتماعی و پایداری زیست‌محیطی رابطه معناداری وجود دارد. با انجام آزمون رتبه‌بندی فریدمن نیز مشخص شد از میان این عوامل، کاهش هزینه‏های حمل و نقل عمومی بالاترین رتبه را داراست.

بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت که رویکرد توسعه حمل و نقل محور می‌تواند الگوی مناسبی برای توسعه ایستگاه راه آهن تهران محسوب شده اهداف توسعه اقتصادی آن را نیز مورد پشتیبانی قرار می‌دهد.

کلیدواژه‌ها


-آزموده، م. و حقیقی، ف.ر.، (1396)، "ارزیابی کاربری‌های زمین با توجه به دسترسی حمل ‌و نقلی (مطالعه موردی: منطقه 6 تهران)"، پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 8 (28)، صص.148-135.
-باقری، م.، (1387)، "فضاهای عمومی محله و سلامت عمومی، رساله دکتری معماری"، تهران، دانشگاه علم و صنعت ایران.
-درگاهی، م.م. رضویان، م.ت. و هونکزهی، م.ا.، (1395)، "کاهش اثرات حمل و نقل بر سازمان فضایی شهر با بهره گیری از توسعه مبتنی بر حمل و نقل (TOD)"، نگرش­های نو در جغرافیای انسانی (جعرافیای انسانی)، 9(1)، صص.38-19.
-ذبیحی، ح. و عبداله، ب. و عبداله، ب.، (1395)، "ارزیابی و تعیین نقش مجتمع ایستگاهی دروازه دولت با رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی (TOD)"، مطالعات مدیریت شهری، 8(26)، صص.30-19.
-سعیدی­مفرد، س. و گردفرامرزی، م.، (1392)، "بررسی شاخص­های شهر سالم با رویکرد توسعه پایدار شهری"، همایش معماری و شهرسازی و توسعه پایدار، برگزارکننده: مؤسسه آموزش عالی خاوران، مشهد.
-شهابیان، پ. و اسدی، ر.، (1396)، "میزان تحقق اصول عملکردی توسعه مبتنی بر حمل ونقل همگانی مطالعه موردی: مجتمع ایستگاهی شهرک اکباتان"، آمایش محیط، 10(36)، صص. 156-133.
-محمدپور، صابر، و امیری، سارا (1399)، "تدوین و ارزیابی راهبردهای توسعه یکپارچه الگوهای حمل و نقل در راستای پایداری، با بکارگیری فرآیند تحلیل شبکه­ای (مطالعه موردی: استان کرمان)"، دانش شهرسازی، 4(2)، صص.143-115.
-محمدپور، ص.، و صرافی، م.، و توکلی نیا، ج.، (1395)، "تحلیلی بر مدیریت تقاضای سفر در راستای حمل و نقل پایدار شهری (مورد پژوهی: کلانشهر تهران)"، برنامه­ریزی منطقه­ای، 6(21)، صص.116-103.
-Boarnet, Marlon, (2011), "A Broader Context for Land Use and Travel Behaviour, and a Research Agenda", Journal of the American Planning Association, 77 (3), pp.197–213.
-Calthorpe Peter, (1993), "The Next American Metropolis: Ecology, Community, and the American Dream", New York: Princeton Architectural Press.
-Cervero R., (1996), "Mixed Land Uses and Commuting: Evidence from the American Housing Survey", Transportation Research Record A, 31 (5), pp.361-377.
-Cervero, Robert, Michael Bernick, Jill Gilbert, (1994), “Market Opportunities and Barriers to Transit-Based Development in California”, university of California Transportation Center Working Paper No. 223, University of California at Berkeley.
-Jenks M, Jones C., (2010), "Dimentions of the Sustainable City", Springer, United Kingdom.
-Martinez, Matt, (2010), "Washington, D.C., launches the nation's largest bike share program", Grist.
-Perkins. S., (2011), “Green Growth and Transport”, International transport forum at the OECD, Paris.
-Smas, L., Schmitt, P., Perjo, L., & Tunström, M., (2016), “Transit-oriented development and sustainable urban planning”, Austrian Institute for Spatial Planning, Färgfabriken.