برنامه‌ریزی راهبردی توسعه حمل ونقل روستایی شهرستان کرمان با رویکرد توسعه حمل و نقل محور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 گروه آموزشی جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، تهران،ایران

3 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

چکیده

توتوسعه­ی حمل و نقل عمومی در کاهش ترافیک و آلودگی صوتی و بصری­، کاهش ازدحام درون بافت شهری­، رضایت­مندی شهروندان از امکان سرویس­دهی مناسب­، امکان دستیابی به اهداف روستای الکترونیک­، تمرکز فعالیت­ها و کاربری­های متنوع مورد نیاز فضای دهستان اختیارآباد و مدیریت پارکینگ و ایجاد آن با محوریت برنامه­ریزی توسعه­ی حمل و نقل عمومی ضروری است مورد توجه قرار گیرد؛ بدین ترتیب روش تحقیق در مقاله‌ی حاضر، از نوع توصیفی تحلیلی است. روند تحقیق با مراجعه به منابع معتبر کتابخانه‌ای و اسنادی و مطالعات میدانی گرداوری آغاز شده است. داده­ها با روش تحلیلی برنامه‌ریزی استراتژیک کمی و در قالب تکنیک سوات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد، اگر تسهیلات حمل و نقل عمومی را جهت بهبود کیفیت زندگی و حمایت برنامه­ ریزی راهبردی در روند تهیه طرح­های هادی روستایی و شهری قابل اهمیت بدانید بسیاری از جوامع از جمله دهستان اختیارآباد­ یکی از دهستان­هایی است برای توسعه­ی حمل و نقل محور و دخالت برنامه­ریزی راهبردی در آن طبق نتایج بدست آمده لازم­ و ضروری است­. تا مشکلات ازدحام ترافیکی در سطح دهستان اختیارآباد و آلودگی­های ناشی از استفاده خودروهای شخصی­، کاهش عمر درختان و ... راهکارها و سیاست­هایی پیشنهاد شده است­.

کلیدواژه‌ها


-اسلامی، سیدغلامرضا. (1381). مواجهه با مشکلات و توسعه درون زا. مجله صفه، 12(34)، 47-41.
-بدری، سیدعلی، و نعمتی، مرتضی. (1388). برنامه ریزی راهبردی توسعه اقتصادی با رویکرد مشارکتی مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان لنگه. پژوهش­های جغرافیای انسانی (پژوهش­های جغرافیایی)، 41(68)، 83-69.
-برایسون ، جان (1382)، برنامه ریزی استراتژیک برای سازمان های دولتی و غیر انتفاعی ، ترجمه عباس منوریان ، انتشارات سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور (تاریخ به زبان اصلی2003)
-بهزادفر، مصطفی، و ذبیحی، مریم. (1390). راهنمای برنامه سازی حوزه های شهری در چارچوب توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی. باغ نظر، 8(18)، 50-39.
-حاجی نژاد­، علی­، یاری­، منیر (1392)­، برنامه­ریزی راهبردی اکوتوریسم با استفاده از مدل ترکیبی TOPSIS-SWOT مورد پارک جنگلی بلوران کوهدشت، مجله جغرافیا وتوسعه ، پاییز، 32، 191-177.
-حسینی­، هادی­، حاتمی­نژاد­،حسین،وقدرتی،حسین (1389)، برنامه­ریزی راهبردی توسعه ی پایدار شهر سبزوار، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای ، 15(15)، 150-117.
-حسینی­نسب، وراشدی،حسام (1388)، ارائه­ی رویکردی تلفیقی به­منظور افزایش اثر بخشی برنامه­ریزی راهبردی در سازمان های دولتی، چهارمین کنفرانس بین المللی مدیریت راهبردی­، گروه مشاوران مدیریت ناب، تهران.
-حکمت­نیا، حسن و موسوی­، میر نجف­­ (1392)­، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید برنامه ریزی شهری و ناحیه­ای­، چاپ سوم، تهران ، انتشارات آزاد پیما.
-رحمانی اندبیلی، صفت اله (1374). آشنایی با توسعه پایدار. روستا و توسعه- جهاد کشاورزی، 1 (172-173). 53-52.
-رفیعیان ، مجتبی­، پورجعفر ، محمدرضا ، و تقوایی­، علی اکبر­ (1393)، ارائه فرآیند طراحی شهری اجتماعات محلی با تأکید بر رویکرد توسعه حمل و نقل محور­، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری ، 6(3)،74-59.
-عزیزی، محمد مهدی (1380)توسعه شهری پایدار، نشریه صفه،33(11)،27-14.
-غفوریان­، مهسا (1390)، برنامه­ریزی راهبردی توسعه ی حمل و نقل­محور (TOD) در بهبود استفاده از اراضی شهری نمونه­ی موردی ایستگاه مترو صادقیه­، کنفرانس بین المللی حمل و نقل و ترافیک­، تهران.
-کاظمی، مهدی (1383)، مدیریت گردشگری­،تهران­، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
-مهدی زاده، جواد (1382)­، امکانات و محدودیت­های کاربرد برنامه­ریزی راهبردی در ایران­، فصلنامه مدیریت شهری، 14،تابستان55-48.
هادیانی، زهره، احدنژاد، محسن، کاظمی زاد، شمس اله، و قنبری، حکیمه (1391). برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری بر اساس تحلیل سوات مطالعه موردی: شهر شیراز). جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان، 23(3)(پیاپی 47) ، 132-111.
-Almenainger, (2001 ),STRATEGIC PLANNING: A TEN-STEP GUIDE, Link din.
-Calthorpe, P. (1990). Transit Oriented Development, Guidelines for Sacramento, Couny Final Public Review Draft. Sacramento, CA.12, (8).56-84.